De godfather van de ambient trekt op zijn nieuwe album in één machtige track van ruim 50 minuten de lijn door die hij begin jaren zeventig uitzette. Organische muziek, voor zover je daar van spreken kunt, waarvoor hij zelf alleen de randvoorwaarden schiep, en die zich daarna autonoom ontwikkelde, hier en daar bijgestuurd. Vergelijkbaar met niets anders dan een aantal voorgaande platen als Music For Airports, Music For Films, Neroli en recenter het schitterende Lux. ‘Thinking music’, noemt hij het zelf. Mooi dubbelzinnig, want om bij te denken en de muziek denkt zelf ook. Uniek.