Het kan niet anders of dit vierde album van Common wordt zijn doorbraak naar een groter publiek. De rapper uit Chicago bouwt hier een heel naturel klinkende brug van hiphop naar soul en pop, op eenzelfde kwaliteitsniveau als bijvoorbeeld Everlast, The Fugees of A Tribe Called Quest dat hebben gedaan. Common wordt geruggensteund door uiteenlopende muzikale gasten. Samen met onder anderen Femi Kuti, D'Angelo, Rahzel en de andere kernleden van The Roots, rapt Common uiterst beheerst, met een groot gevoel voor timing. Inspiratie ontleent hij zowel aan de jazz als de Afrikaanse muziek, terwijl ook de hedendaagse soul van D'Angelo in enkele nummers doorklinkt. Door de aanwezigheid van jazztrompettist Roy Hargrove ontstaat soms eenzelfde sfeertje als Donald Byrd cre