PARSONS, ALAN

Ik herinner me nog goed de opwinding die muziekliefhebbers in de greep kreeg midden jaren zeventig. Let wel: pré-socialmediaperiode werden nieuwtjes vooral als geruchten verspreid en dit was er wel eentje hoor: een debuutalbum van een nieuwe band waarin blijkbaar een beroemd persoon zat die zorgde voor de beste geluidskwaliteit die je toen kon krijgen. Maar waarvan de platen best moeilijk te krijgen en in ieder geval duur waren. Bovendien ging de band nooit op tournee en bleef daarmee een hele tijd nogal geheimzinnig. Inderdaad, het ging om Beatles en Pink Floyd producer Alan Parsons die samen met Eric Woolfson het inmiddels legendarische Alan Parsons Project oprichtte. Zoals dat gaat werden nieuwe platen door de jaren heen minder verrassend (maar nog wel steeds goed) en op een gegeven ogenblik ging het inmiddels Alan Parsons Band geheten gezelschap zowaar ook nog op tournee … en bracht daar nog platen van uit ook. Zoveel inmiddels dat je nu stiekem verzucht: alweer eentje, hoeveel live Parsons heeft een mens eigenlijk nodig? Zelfs als de dubbelaar in Nederland (Tivoli Utrecht mei 2019) is opgenomen? Het antwoord is natuurlijk: echt niet zoveel … maar toch is het leuk om de krakers nog immer glashelder door weer een nieuwe band uitgevoerd te horen. Met daarbij nog een paar songs van het laatste album (in dit geval drie stuks) en een nieuwe studiotrack (voorbode van een nieuw album). Nieuwe zieltjes zal vriend Parsons hier niet mee winnen maar de fan en liefhebber weet dat z/hij de portemonnee weer kan trekken!